سلول‌های بنیادی، آسیب مغزی ناشی از سکته رو تو موش‌ها ترمیم کردن
طبق یه تحقیق جدید که محققای دانشگاه زوریخ و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام دادن، آسیب مغزی‌ای که به خاطر بسته شدن رگ‌های خونی به وجود میاد، شاید بشه با تزریق سلول‌های بنیادی درمانش کرد. نتایج این تحقیق ممکنه یه روزی به بیمارایی که دچار بعضی از انواع سکته شدن، کمک کنه تا کارکردهای از دست
طبق یه تحقیق جدید که محققای دانشگاه زوریخ و دانشگاه کالیفرنیای جنوبی انجام دادن، آسیب مغزی‌ای که به خاطر بسته شدن رگ‌های خونی به وجود میاد، شاید بشه با تزریق سلول‌های بنیادی درمانش کرد.
نتایج این تحقیق ممکنه یه روزی به بیمارایی که دچار بعضی از انواع سکته شدن، کمک کنه تا کارکردهای از دست رفته‌شون رو دوباره به دست بیارن.
محقق‌ها روی موش‌هایی که به خاطر سکته آسیب مغزی دیده بودن کار کردن و فهمیدن که تزریق سلول‌های بنیادی انسان با موفقیت به سلول‌های مغزی نابالغ تبدیل شدن. نتایجش فوق‌العاده بود: بیشتر سلول‌های کاشته شده سر جاشون موندن، ویژگی‌های سلول‌های عصبی کاملاً فعال رو پیدا کردن و با سلول‌های اطرافشون ارتباط برقرار کردن.
کریستین تاکنبرگ، دانشمند علوم اعصاب از دانشگاه زوریخ، میگه: «ما فهمیدیم که سلول‌های بنیادی برای کل دوره پنج هفته‌ای تحلیل، زنده موندن و بیشترشون به سلول‌های عصبی تبدیل شدن، که حتی با سلول‌های مغزی‌ای که از قبل وجود داشتن هم ارتباط برقرار کردن.»
تازه، محقق‌ها دیدن که رگ‌های خونی خودشون رو ترمیم می‌کنن، التهاب مغز کم می‌شه و سد خونی-مغزی قوی‌تر می‌شه. موش‌ها حتی علائمی از بهبود حرکت و هماهنگی رو هم نشون دادن؛ که این یه یافته کلیدیه، چون سکته می‌تونه کنترل حرکتی بدن رو به طور جدی مختل کنه.
این تحقیق جدید، ادامه کار قبلی بعضی از همین محقق‌هاست که تو اون، دنبال بهترین زمان برای تزریق سلول‌های بنیادی بعد از سکته بودن. این موضوع قراره تو ساختن درمان‌های واقعی خیلی مهم باشه: به نظر می‌رسه مغز باید بعد از سکته تا حدی به ثبات رسیده باشه تا این پیوند مؤثر باشه.
با اینکه تحقیقات قبلی هم به بعضی از این موضوعات پرداخته بودن، ولی تاکنبرگ و تیمش میگن هیچکدوم با این همه جزئیات بهش نپرداخته بودن. محقق‌ها فقط به زنده موندن سلول‌های کاشته شده علاقه نداشتن، بلکه می‌خواستن ببینن آیا ممکنه ارتباطات عصبی هم برقرار کنن یا نه.
تاکنبرگ میگه: «تحلیل ما خیلی فراتر از محدوده تحقیقات دیگه‌ست که روی اثرات فوری درست بعد از پیوند تمرکز کرده بودن.»
در حال حاضر، آسیبی که سکته به مغز می‌زنه، برگشت‌ناپذیره و چیزیه که یک چهارم جمعیت رو درگیر می‌کنه. خونریزی داخلی یا نرسیدن اکسیژن که به خاطر سکته به وجود میاد، سلول‌های مغزی رو برای همیشه از بین می‌بره و می‌تونه به طور قابل توجهی روی تکلم و حرکت تأثیر بذاره.
محقق‌ها امیدوارن که با گذشت زمان، بشه از سلول‌درمانی برای ترمیم چیزی که الان قابل ترمیم نیست، استفاده کرد. ما همین الانش هم داریم کلی نوآوری تو این زمینه می‌بینیم، از جمله درمان‌هایی برای دیابت و از دست دادن بینایی.
اینکه آیا این روش می‌تونه تو مغز آدما هم جواب بده یا نه، هنوز مشخص نیست و باید تو یه دوره زمانی خیلی طولانی‌تر آزمایش بشه.
هنوز کلی چالش پیش رو هست: هر دستکاری‌ای تو مغز پتانسیل اینو داره که اشتباه از آب دربیاد. مثلاً، محقق‌ها باید یه راهی پیدا کنن تا جلوی سلول‌های بنیادی کاشته شده رو بگیرن که از وظیفه اصلیشون فراتر نرن.
تاکنبرگ میگه: «خیلی مهمه که دنبال روش‌های درمانی جدیدی برای بازسازی بالقوه مغز بعد از بیماری‌ها یا تصادفات باشیم.»
«یافته‌های ما نشون میده که سلول‌های بنیادی عصبی نه تنها سلول‌های عصبی جدیدی می‌سازن، بلکه باعث فرآیندهای بازسازی دیگه‌ای هم می‌شن.»
برچسب ها :
ناموجود- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 10 در انتظار بررسی : 10 انتشار یافته : ۰